Netgedichten

netgedicht (nr. 31.905):

Passer solitarius

Ik heb een kleurloze metgezel. Meestal houdt hij op zijn
schouwplaats het kopje in de wind. Vanaf de hoge boog
van walvisbeen kan hij het wad zien en soms twittert hij
iets onverstaanbaars. Hij zoekt mij om den brode als ik
wat ga eten en verrast mij van nabij met die grijze kap,
wat vleugjes wit en veren die mahonie glanzen.

sober
met het vogeltje
de communie