Netgedichten

netgedicht (nr. 32.220):

Niemandsland?

Ze plantte een heimtuin in mijn
hoofd, fluitenkruid bloeit aan gene
zijne zoals ze heeft beloofd, bloesem
legt een sneeuwtapijt over alle resten
die zijn gezaaid, uitgedunde oppervlakte
laat zich niet bemesten, de overkant
behelst een ruw gebied, de dove netel
claimt de overhand, weelderig onkruid
bemant de horizon zover men ziet. Met
de schoffel in de hand, lijk ik tegen die
snoeiwijze niet te zijn bestand op de
scherpe snede van het seizoen toen ze mij
verliet, verwijzing naar het niemandsland
kon mij niet boeien, heimtuin werd weide
want daar lopen zwartgevlekte koeien....

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 28 april 2010

pebmartens

kpnmail.nl

Geplaatst in de categorie: humor

Heimtuin

werd

weide

2.0 met 13 stemmen

395

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Hans
Datum:: 1 mei 2010; Met een ´lach en een traan´ zoeken we het pad door het bestaan, mooi gedicht.

Naam:: jan haak
Datum:: 29 april 2010
Email:: janhaakzonnet.nl; Luchtig relativerend lentedicht.

Naam:: Anna
Datum:: 29 april 2010
Email:: Annansihome.nl; Uit alles wat we ervaren kan een dubbel gevoel blijven bestaan, mooi verwoord.

Naam:: Lea
Datum:: 29 april 2010
Email:: L.vankesselhome.nl; In je relativerende humor klinkt het verdriet door, wel mooi gebracht.

Naam:: Job
Datum:: 29 april 2010
Email:: J.Mensinkhetnet.nl; Relativering met een traan, mooi geschreven.

Naam:: Astrid Voerman
Datum:: 29 april 2010; Prachtig verwoord!

Naam:: Brinkie
Datum:: 28 april 2010
Email:: dialgethupcmail.nl; Herkenbaar Pama, ook bij mij werd er iets in mijn hoofd "geplant" ,lees mijn gedicht "kruistocht".
Ik zag het alleen niet als humor.

Geef je reactie op deze inzending: