Poëzie in steen
gebakken stenen
gestapeld naar eigen aard
nemen ruimte in gebruik
scheppen uit het niets
een tastbaar figuur
openen een eerder
niet bestaand luik
waar cement een besmuikt rijm
voor het collectief vergaart
ze dichten het licht tot muur
Zie ook: http://blog.seniorennet.b.../julius_dreyfsandt_zu_schlamm/
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 30 april 2010
Geplaatst in de categorie: kunst
steen 3.0 met 25 stemmen 
573
573
Geef je reactie op deze inzending:
sommige "dichters" of "kunstenaars",geven geen ruimte! een bevriende "kunsthistoricus" of criticaster, zal zo`n "kunstwerk" wel weer weten te openen, met bla bla bla!- waar zelfs, de betreffende " kunstenaar"nooit aan gedacht heeft! Bah!!! - en wat is beter, onzin! een -voor mij- uitstekend gedicht!
met bakstenen als 'voegen' op een bepaald ritme of rij, naast elkaar, omhoog en omlaag. Een prachtig gedicht!