Te gek voor woorden

aan de stalen tafel
schrijft hij zijn annalen
zijn pen gevuld met vitriool
de data en de namen,
de onbekwame, de gegeselde
en de gek

hij haat hen, ze kennen zijn gebrek
vanuit het raam ziet hij
de rozentuin, de rotsen en
het getraliede hek

zijn hoofd staat niet naar strepen
die schuinweg de tegels delen
licht en donker
hij tekent het op

schaduwen die verder schuiven
versnipperen het denken aan
vrije vlucht, zijn borst gaat op en neer
adem kent geen tucht

in zijn brein breekt een ijzer
de klamme muren
waar een woeste zee
krijsend op de rotsen slaat
schreeuwt hij zich een meeuw
de onbekwame, de gegeselde
en de gek schreeuwen mee.

Schrijver: Hanny, 5 juni 2010

hanny.vanalphenquicknet.nl

psyche waan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 15 stemmen 583