Netgedichten

netgedicht (nr. 33.077):

Wolkbreuk in de ochtendspits

Dikke klotsende regenstralen,
die met veel geweld uit de hemel dalen,
vormen met hun waterfonteinen
plassen als vijvers op straten en pleinen.

Met wissers die vergeefs het water wegvegen
gaan auto’s haast stapvoets voorbij op de wegen
Fietsers gaan voort in bonte pakken gehuld
en trappen hard door vol ongeduld
Op trottoirs vele plu’s omhooggestoken,
waaronder men zich ineengedoken,
spoedt naar school of werkdomein
om zo snel mogelijk weer binnen te zijn.

En ik? Ik bofte dat ik in een droge jas
net voor de wolkbreuk op het werk was.