Netgedichten

netgedicht (nr. 33.268):

- De wilde roos -

Ik ben de wilde rozendoornstruik ..ik ben een wilde vrije roos,
kom niet te dicht hier bij mij staan, mijn zoete geur..
die draagt, hij raakt..die vindt..die plukt..
die kan, die moge mijn sporen voelen, scherp snijdend in zijn vlees..Niet alle rozen verdragen.
Ik ben de wilde rozendoornstruik.. God heeft mij gemaakt, hij geeft.

Ik ben de passie, en de zachtheid, de felheid en bedachtheid,
de knop en ook de rozigheid.., heel eenzaam soms.
Mijn wilde doornstekjes, de geheimste zachte plekjes..
...bedek ik veilig met mij scherpe rozendoorn, mijn rozenhart.
Ik ben de wilde rozendoornstruik ..heel diep van aard..

Mijn bleeke roze bloesem, mijn blad mijn liefdevolle blik...
wat zou ik ervoor over hebben..ooh rozenhout, ik vrees je felle prik.
In gloriegouden tijden wil jij mijn geven leiden, de pijn die liefde overwon?
De wilde rozenbloemengeur..die moet,die wil ik meestal vol verspreiden,
afgekraakte dorre rozentak, blinkend schaar die knipt mijn zijn...