Netgedichten

netgedicht (nr. 33.440):

poelen in het weiland

als oorlog voelt het aan
rond mij

wind ploft stemmen neer
man- tot- man, de gang blootsvoets
almaar roder

dan stilte

ik hoor ze, ze komen nader
dag en nacht, in het oprukkend slaglicht
van de waan

mitrailleurs veroveren het succes van de dood
in laatste woorden en aangezichten
onbekend
tot voorbij de dageraad

wanneer een brandgeur het zwarte veld verraadt
zonder geweten
zonder genade

niets mislukt met nieuwe zonden
in rechtopstaande kisten, kronkelend in het landschap
aanwezig

ik staar
voorbij een heuveltop
naar smalle stroken waar winter zichzelf bewaart

en hang gaten op
tegen muren van de nacht

gaten
rij aan rij
in de vorm van een mens