Tederheid
Een vlinder vers uit de cocon
met natte vleugels nog
en verbaasde ogen
het felle van zijn eigen kleuren
en dan die bloemen
ze wiegen zo mooi in de zon
op hun ranke stengels
om te stelen
dronken van hun zoete geur
fladdert hij verrukt
van geel naar rood naar blauw
een regenboog
telenet.beGeplaatst in de categorie: algemeen
vlinder 3.6 met 5 stemmen 
339
339
Geef je reactie op deze inzending:
Een teder gedicht dat de lezer even mee doet smelten van 't grootse natuurlijk gebaar.