momentum

terwijl het kind
de woorden spuugt
die ik steeds lijk te wegen

en de jeugd in mij
de glans verliest
door levensdoffe vegen

recht ik mijn rug
en adem in
verwarm mij aan haar ogen

pak ik haar hand
en vlucht haar na
ver weg van mededogen

Schrijver: Jeroen Swaan, 31 augustus 2010

hyronimusbirdhotmail.com

Biografie van deze schrijver

ouder leeftijd

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 5 stemmen 636