Netgedichten

netgedicht (nr. 34.914):

Enigma

Het gezicht
van het gedicht
verandert steeds
weer van richting
het kijkt me niet aan
laat staan dat het
me wil vertellen wat er
zoal speelt in het woord
dat het niet vinden kan
het staart …..
ligt het dan
in het hart onbesproken
of is het soms maar
een idee een vreemde
die dichtbij kan lijken
in een spinsel van een
achterdochtige zin
of een uitbundig ding
die het uit in
misschien is het geheim
dat het verborgen wil blijven
in de contouren van het dichtprofiel

vreemd gedicht je gezicht
laat zich niet vangen
in de ruimte buiten jou
het is van binnen
waar het raadsel is in jou.

Staringkoepel Lochem