Netgedichten

netgedicht (nr. 35.143):

Diep in mij

Stilte en donkerte heel
diep en in mij verscholen
het niet kunnen begrijpen
kan het ook niet ontwijken.

Toch houden zon en regen
mijn dromen nog bijeen
want er blijft altijd nog
hoop op een nieuw begin.

Als ik dwaal in donkere
momenten is er altijd nog
het licht van de maan die
me de goede weg zal wijzen.

Zie ook: http://www.zeelandnet.nl/weblog/data/paulah/

Schrijver: Paula Hagenaars, 29 september 2010

paulas

zeelandnet.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

verscholen

3.0 met 5 stemmen

443

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: margreet
Datum:: 31 oktober 2010; gelukkig is er altijd een lichtpuntje dat ons hoop geeft.

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 2 oktober 2010; De maan is vrouwelijk en je hebt groot gelijk, blijf trouw aan je mysterieuze vrouwelijkheid, je vrouwelijke tederheid in deze harde mannenwereld!

Naam:: Violette Z.
Datum:: 29 september 2010; Heel mooi verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: