Maanzee
Ik spiegel mijzelf in het glanzende wad,
dat mijn nachtgezicht golvend weerkaatst,
dat zout en zacht, vruchtbaar, zinderend,
zandkorrels doet neerdalen op mijn tong,
'Een wit golvend linnen omhult de gestalte
van de maangodin, die zo vruchtbaar is
dat zelfs de zee het graan laat groeien,
bloeien en waaien, en vogels terugroept
vanuit verre en onbekende streken'
Intens verlang ik naar het eerste kwartier,
nee, kleiner dan een kwart nog verlang ik,
ik wil me verbergen, voor eeuwig verbergen,
niet, nooit meer zichtbaar zijn, dat wil ik,
want is dit mijn zee, toch? Dit is de zee!
Silhouetten verscherpen jagende wolken,
krachtig fluisterlicht, onuitgesproken,
breekt elke stem, breekt zoute woorden,
dit is de zee toch? Dit is de waanzee.
Geplaatst in de categorie: natuur