Netgedichten

netgedicht (nr. 35.861):

"Bel je zo terug..."

"Bel je zo terug...."
en toen werd het stil
buiten ging de wind liggen
binnen werd het ijzig kil
enkel nog het tikken van de klok,
het kraken van de vloer
alleen nog de stem van ons huis
vervormde stemmen van buiten
die binnen niet bereiken
momenten tussen weten en niet willen weten
tussen hoop en vrees.

"Bel je zo terug...."
en toen werd het stil
binnen in mij kwam alles tot stilstand
buiten werd het ijzig kil
enkel nog het kloppen van mijn hart,
het stromen van mijn bloed
alleen nog de lucht van mijn adem
haperend in mijn keel
dat buiten niet bereikt
schreeuwen en geen geluid
tussen besef en verdringen.

"Bel je zo terug...."
en toen was het stil
stil in ons huis
stil in mij