inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 35.915):

JE WAS EEN GAVE, KRISTALLEN BOL

maar dan zonder voorspellende gaven, die
naar beneden, van een ijsbaan afrolde en als
sneeuwbal eindigde, koud was je, bleek toen
ik je vond, maar je hart was nog altijd zuiver,
briljant, van licht.

En ik begroef je,
jouw lichaam in mijn bleke hand
en ik bracht je naar
je laatste rustplaats toe in de koude grond,
mooi afgerond.

En ik bleef achter, prevelend
allerlei gebeden en woorden om in het reine
te komen, hoe het zover had kunnen komen
en dat ik weer afscheid moest nemen, maar
zo is het leven, ik had het kunnen weten-

Schrijver: c. paris, 10 november 2010


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 431

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)