Netgedichten

netgedicht (nr. 36.195):

Het vage vuur

soms walmt
van onder
een schedeldak

het vage vuur
van ijverzucht

ik ruik dan
gebakken lucht
van een zwart
geblakerde leugen

velen kennen
reeds de klucht

waarin meervoudige
persoonlijkheden
verre van deugen

Zie ook: http://blog.seniorennet.b.../julius_dreyfsandt_zu_schlamm/

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 21 november 2010

Geplaatst in de categorie: toneel

tragiek

3.4 met 18 stemmen

644

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

Alsof er een wolkje zich nestelt tussen het hemeldak,
de zon wil overtreffen. Mooi gedicht!

elze, 15 jaar geleden

Het vage vuur brandt in ons binnenste en laat ons denken dat wij diegene zijn die we juist niet willen zijn, schitterend gedicht Hans.

nonna, 15 jaar geleden

Zo heerlijk kan een mens genieten van het `slechte `in de mens, in een soap, film, stuk.
The `bad guy´s zijn altijd de meest aantrekkelijken.
Het schuilt in iedereen.
Maar ... verschijn je in het purgatorium, hoop je toch gelouterd te worden en niet gestraft.

Geef je reactie op deze inzending: