Netgedichten

netgedicht (nr. 36.941):

JEANNE & AMEDEO

Wegkwijnend naakt, dat lijdt aan verlangen
Soepele lijnen, poëtische kleuren
Hash, brandewijn, om zijn kijk op te fleuren
En Montparnasse in zijn doeken te vangen

Filosofie en gedichten aanhangen
Verzen vergarend om zich op te beuren
Tedere zuilen uit steen los te scheuren
Steeds in gezelschap van Maldoror-zangen

Zwijn zijnd plus parel, dus gecompliceerd
Stevig geworteld, gehuld in velours
Tijdens ons leven al haast een legende

In abrikozenkleur beredeneerd
Huid, erotiek, feller: adel, vriend, boer
Tot Knekelman hem zijn liefde bekende

Geluk is een engel met ernstig gezicht
Zíjn overlijden werd míjn doodsbericht