inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.971):

Voor het missen van zusjes en broers

Onze reis nam zijn start in dezelfde haven
en we dansten een tijd op dezelfde zee,
onze ogen gericht op dezelfde verte
en dezelfde golven namen ons mee.

Soms waaide de wind ons naar andere oorden,
ver van elkaar en van waar het begon,
maar we wisten elkaar in dezelfde waters,
want we zeilden nog steeds in dezelfde zon.

En als wolken die zon van ons kwamen bedreigen,
dan voeren we weer even met elkaar mee,
want jij wist mijn angst voor de storm van het leven
en ik, dat jij bang was voor het diepst van de zee.

Maar soms worden stormen woeste orkanen
en de zee blijkt soms dieper dan het donkerste blauw
en we wilden zo graag naast elkaar blijven varen,
maar de wind stuwde mij steeds maar verder van jou.

En nu dans jij voort op heel andere zeeën,
ver van elkaar en van waar het begon,
maar ik wens dat je strandt in een veilige haven
en ik weet dat je rust in een warme zon.

Schrijver: Bieke Adriaensen
Inzender: Gust Adriaensen, 10 januari 2011


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 1.144

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Cor Roemersma
Datum:
19 januari 2011
Email:
moedwilligmoedigyahoo.com
Diepere pijnen bestaan niet. omplimenten met dit eerbetoon.
C.
Naam:
AstridV
Datum:
11 januari 2011
Email:
astridvoermanhotmail.com
Ontroerend mooi geschreven.
Naam:
lijda
Datum:
11 januari 2011
Email:
lijdazielemangmail.com
Mooi heb je hier omschreven de levens die met elkaar verweven zijn, oneindig als de golven op zee. Prachtig gedicht.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
11 januari 2011
Een emotievol en prachtig gedicht.
Naam:
marije Hendrikx
Datum:
11 januari 2011
Email:
maryama37hotmail.com
Prachtig vers.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)