Netgedichten

netgedicht (nr. 37.349):

Winterse nacht

de nachtelijke weidsheid
neemt haar plaats
geen maan
geen sterren
koud

iets van de Noordpool
hangt in de lucht
net als vlokken zeeschuim
in de mist

denkstreepjes flitsen
voorbij mijn ogen
tot de morgen
de wolken opengeeuwt

al blijft de mist der stilte
nog wat hangen