inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 37.462):

Toen jij je luiken open deed

Toen jij je luiken open deed
en ik recht in je ziel mocht kijken
stond ik als genageld.
De vrouw in mij was verdwenen.
Schoorvoetend vond ik mijn weg in jou
langs wegen water en weiden
en ‘s avonds toen de luiken zich sloten
heb ik in stilte mijn tranen vergoten.

Schrijver: Tino van Kampen, 6 februari 2011


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 238

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)