Netgedichten

netgedicht (nr. 39.510):

Landleven

Er broeit iets, de lucht werkt
landlieden luieren in de verlaten ruimte
zien terug op het zwoegen van de dag

Vlijtig en vol ijver
stapten ze de bedauwde morgen in
een zuidenwind bracht slepend
de dagelijkse droogte aan

In de verre verte lokt klokgelui
-boven rieten daken en
onder de dreigende hemel-
ze terug naar de hofstee

Ze dralend en talmen
staan moeizaam op
ze scheurden de schrale akkers
bijna gebroken hun gang

Het avondlicht begeleidt
de boerenstoet naar de warme dis
paarden trillen zand en vlieg
uit dampende manen

Zwijgend langs sporen
rammelen nutteloze bekers
gedeukt en stoffig
van dorstige lippen

Een hond blaft de stilte weg
het dorp hangt vertrouwd
tussen elzen en eiken
zoals gisteren
en in alle jaren voordien.