Netgedichten

netgedicht (nr. 40.829):

Een overblijvend ras

Als zij vragen zou: ‘Wat is het geheim
van leven?’, zou hij nu kunnen zeggen:
‘Meisje, dat kan ik je wel uitleggen,
bestaan is een tijd, daarvan heet de lijm:

inademen en uitademen meer niet.
Maar dan is er het geheim van beleven!’
Hij zou haar een vette knipoog geven,
een gebaar dat zij maar amper ziet…

Als. Stond hij nu niet achter het raam
en kwam zij niet achteloos voorbijgelopen.
De gieter heeft nog wat nagedropen,
zijn hand stram niet meer zo bekwaam,

net als zijn plantje, nog wel groen
op de vensterbank, niet uit te roeien,
maar al menig jaar nog weigert te bloeien,
wel in gedachten, maar nooit meer in doen.