Netgedichten

netgedicht (nr. 41.082):

Engelen in het oosterhout

Morgen zie ik engelen
In het oosterhout
Zij worden op doeken gedragen
Herken ik dan de eenvoud
Van enkel zwijgende vrouwen
Uit mijn verbeeldende lagen
Zij omarmen mij zonder te raken
Verwarmen met open ogen
In licht waarvan de dichter
Woorden wil maken

Zij spreekt
Oorspronkelijk
In galmen van gewelven
Ik luister en droom
Overbrug haar adem
Naar mijn hart
Om kleuren en klanken
Uit mijn Hemel te delven

Morgen zie ik engelen
In het oosterhout

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 8 oktober 2011

Geplaatst in de categorie: mystiek

engelen

4.0 met 19 stemmen

405

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

Dat verheven mooie licht ontmoeten, nodigt uit tot schrijven (en lezen..)

quicksilver, 14 jaar geleden

mooi, dit heb ik graag gelezen...

jan haak, 14 jaar geleden

Mooie cadans.

Titia Lodewegen, 14 jaar geleden

Dank je wel voor dit integere begrepen eenvoud, waar engelen voor staan.
Niets van node hebbend, alleen het licht!

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden

Als door engelen ingegeven... dit gedicht!

wietewuiten, 14 jaar geleden

cherubijnen zingen tot ons. en we lezen het hier.

Rudolf, 14 jaar geleden

Mooi, jammer dat engelen niet bestaan, of doel je hier op de aardengelen? ;-)

kerima ellouise, 14 jaar geleden

Meer dan mooi!

Wee, 14 jaar geleden

Hemels mooi.

nonna, 14 jaar geleden

Heel bijzonder dit gedicht over "hen" die de boodschappers zijn van god...
die over bovennatuurlijke macht, kennis en capaciteiten beschikken....
Engelen staan boven de natuurwetten en zijn tot dingen instaat, die voor de mens onmogelijk zijn...

amanda malinka, 14 jaar geleden

...mooi...de vraag-morgen kun je het antwoord schrijven

Marije Hendrikx, 14 jaar geleden

prachtig engelengezang -mooi ... die herhaling in die laatste regels..

Geef je reactie op deze inzending: