Netgedichten

netgedicht (nr. 41.204):

TRANSFORMATIE

Mijn lief, ik ga het boekje sluiten
Dat jij beduimeld achterliet
Ik hoop dat jij het ook inziet
Waarom mijn ziel begon te muiten

Mijn ziel wil luiken voor de ruiten
Daar dat kans op genezing biedt
Er ligt nog zoveel in ’t verschiet
Daarom sluit ik je voortaan buiten

Vanbinnen staat een stel op sprong
Elkaar een soort jawoord te geven
In stilte, heb begrip daarvoor

Boven het puntje van mijn tong
Wil langer niet openheid zweven
Over wat innerlijk bevroor

Te open gaat een bundel dicht
Dat geeft gezonder evenwicht