Netgedichten

netgedicht (nr. 41.652):

geen titel

jij en ik zitten tegenover elkaar
kijken samen in onze ogen
en daarmee in onze ziel
je blauw groen
herinnert mij aan de zee, de zee
ik verdrink er in
de aanspoelende golven strelen
jij bent zacht, een zucht
die mij leven schenkt
op de duinen van jouw lippen
geen helmgras
maar teder mos,
dat wij kussen met open ogen
een overweldigende sensatie
waarop ik verder zijn kan
diep vanuit mijn hart
komen de tranen…