Netgedichten

netgedicht (nr. 41.703):

Aardehuis

Onder alle woorden heb ik mijn aardehuis gemaakt.
Vrij kan ik hier reizen tot alles is gemaakt. Ook het
ondergronds verzet komt hier tot leven. En de liefde
krijgt een kans zonder reden. Woorden zijn mijn dans
om iets te delen. Ik zet je op het verkeerde been
want ik heb er geen. Het is heerlijk om te surfen
op golven die mij bewegen. Alles kan ik zien
vanuit mijn heilig huis. Soms wil ik iets kraken,
vaak wil ik iets raken, iets wil ik helen door mijn dans.

Onder alle woorden is een aardehuis gemaakt
van eeuwen oude steen. Er zijn vier ramen, naar
elke uithoek een. Vrij kan ik reizen naar elk hart.
Ik kan je kraken, raken en weer helen. Want de liefde
krijgt een kans zonder reden. Onder al jou woorden
heb ik een luik gemaakt, een geheime gang
diep naar beneden. Onder al jou woorden is een taal,
die jij voor een deel bent kwijt geraakt.

Onder alle woorden heb ik van de taal een sluis gemaakt.
Ga je dieper naar beneden dan kom je in je hart. In je hart
daar stroomt het water, waait de wind soms hard
en dan weer zacht. Schijnt de zon die jou verlicht,
valt de regen als een zegen. Wat zal ik zeggen
wat zal ik zijn; leer de taal van je hart te spreken,
en zoek naar woorden met iets van rijm.
Gebruik je woorden als een dans. Vrij kun je reizen
naar iedere kans.

Onder alle woorden ben je bezig om te bouwen,
te ontvangen of te geven. Het ondergronds verzet
komt al echt tot leven. En je liefde krijgt een kans
met een speciale reden. In oorlog is er strijd,
honger in veel monden. Er zijn veel tekens in de tijd.
Je hoeft niet moeizaam te reizen want er is ruimte
om te zeilen op de wind. Naar juist dat ene hart.
Met woorden als jou dans om iets te delen.