Netgedichten

netgedicht (nr. 42.013):

zonnetje

als ik onze woorden
uit kon vouwen naar een lichaam
hij de ene die jou was dan zag je

misschien jouw huis weer met hem samen
of deze vrouw buiten in de tuin
voor man spelen

wolken zouden je omringen maar jij blijft zee
luister toch naar de wind zeg je
zo huilen wij op de wereld samen

-------------
Voor Marije