mijn monster

mijn hart bonkt in mijn borst
de kamers gooien de deuren los
kunnen haast niet verwerken
zo groot mijn angst, doodszicht

hoek na hoek en bocht na bocht
dring ik verder door
onafzienbaar doolhof van mij
met in het middelpunt…

de afgerolde levensdraad, mijn houvast
geliefde, verlaat mij niet!
ik keer terug naar jou
na mijn gevecht op leven en dood

oog in oog met het monster
ik weet ik ben opgeofferd
maar wil het noodlot keren
in dat gevecht met mijzelf

geef mij een gegronde reden
deze hel op aarde te verlaten
spreek de woorden
die ik hier in het donker wil horen

Zie ook: http://lommerte.wordpress.com

Schrijver: enrico, 23 januari 2012

lommerte1gmail.com

poëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 184