inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.494):

Als stilte taal geworden is

Woorden schieten me tekort
Je tranen vloeien in mijn armen
Het is niet onze eenheid waar het aan schort
Verdriet verdampt niet door het te verwarmen

Het praten is fluisterend veranderd in begrijpen
Het leven opgelost als het zout in de traan
Samen zullen we de rest van ons leven rijpen
De stevige omarming zegt; “ Ik laat je nooit meer gaan”

De warmte zal ons boven alles uit doen stijgen
Het fundament kan niet worden weerlegd
Zonder woorden niets verzwijgen
Houden van is niet teveel gezegd

De kracht van onze zwakte tonen
De ogen zien dat het zo hoort
De emotie zal ons belonen
Zonder een gesproken woord

Schrijver: D.R. Korthof, 24 februari 2012


Geplaatst in de categorie: huwelijk

3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.367

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)