Netgedichten

netgedicht (nr. 43.138):

De Oude Danser

Weg wil je
hartstochtelijk verlangen
naar niet meer hier

ontslagen van de plicht
als halfblinde, loden pop
het leven uit te moeten zitten

vol te moeten houden
tot de toegemeten tijd
verstreken is

voor jou is alles op
toch weet je dat je
nog moet blijven

al weet je niet waarom.
vergeven?
voor al wat jou is aangedaan?

vergeving krijgen
van al die mensen die je
nodeloos hebt geschopt?

omdat het “waar” was wat je zei?
zijn zij de oorzaak
dat de tijd niet stopt?

ik ken nog lang niet de geheimen
die je voor jezelf
verzwijgt

maar voel ze inktzwart
als een schaduw dreigen
een kracht die alles overstijgt

ze zullen niet verdwijnen
zomaar in het niet
ze blijven aan je kleven

tot je ze werkelijk ziet
en je jezélf kunt vergeven
en dan gaan ze, eerder niet.