Netgedichten

netgedicht (nr. 44.323):

zoals zij in de ochtend

ik waai en waai
verblijf tussen spiegels van hoop
en horizon; het veld waarop
wolken verder drijven

traag vliezend in het bestaan

mijn lot vloeit uit
in zeebelopen vloed, kartelt
randen waar mensen staren
naar diepe zin

aangekruist door hongerigen

hoe zou mijn stem zijn
in tegenwoordige tijd

spraakverwarrend door de jaren
die nog doodgeboren gedichten dragen

ik waai en waai
rondom roerloosheid

Schrijver: kerima ellouise, 12 juli 2012

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

zoals zij in de ocht

4.2 met 14 stemmen

383

Er zijn 10 reacties op deze inzending:

claire, 13 jaar geleden

een stem is maar een stem, de kleuren achter de stem maakt de beweging van de wind zichtbaar. Knap en mooi gedicht.

geeraardt, 13 jaar geleden

zoals zij daar staat
met fraaie zinnen
vliedend om haar heen

Han Messie, 13 jaar geleden

Een ruim en sterk beeldend gedicht, dat weergeeft hoe grote kunstenaars soms aan zichzelf kunnen twijfelen en weer op zoek gaan naar hun oorsprong en verdere weg.

Marije Hendrikx, 13 jaar geleden

Ik waai en waai rondom roerloosheid. Onmiskenbaar een ((vlinder ) windekind . Een prachtig beeld valt daar roerloos samen en versmelt in woorden en zee.

Almaresáre, 13 jaar geleden

Tussen spiegels van hoop....prachtig zo voel ik mij ook. Mooi beeldend geschreven.

Irmlinda de Vries, 13 jaar geleden

Tussen spiegels van hoop en horizon vinden wij hier de diepere zin van het leven... Sterk neergezet Kerima...

wuitsche, 13 jaar geleden

uw lot, zo te schrijven, is ons lot, het te lezen. wat we welwillend doen.

lijda, 13 jaar geleden

Prachtig dit gedicht met beeld, starend naar de diepe zin van het leven met gekartelde gedachten die roerloos verwaaien, graag gelezen!

jdzs, 13 jaar geleden

kerimaans mooi..

Anny, 13 jaar geleden

de jaren die nog doodgeboren gedichten dragen,,, heel bijzonder mooi gedicht Kerima....

Geef je reactie op deze inzending: