manloos
de nacht heeft de dag
in een doosje opgeborgen
en op slot gedaan
ik sluip en sluik
de verloren sleutel
door het donker
heen en weer
verdwaald verward
terug bij het begin
mijn schijn
te zwak
mijn schaduw
onzichtbaar
Zie ook: http://lommerte.wordpress.com
Schrijver: enrico, 2 augustus 2012
gmail.comGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
poëzie 2.0 met 1 stemmen 
206
206
Geef je reactie op deze inzending: