Netgedichten

1943

netgedicht (nr. 44.733):

Geharst in de Harz

gedeeltelijk geland daar
waar het ooit grauw was
ommuurd geriemd met oog
en mondsnoer aangedraaid

wie zoet is krijgt lekkers
behoeft niets te vrezen
wie stout is de roede:
niemand wist wie vijand was

onwennig in een bange droom
verzorgd van de wieg tot het graf
aan het zwijgtouw van uitkijktorens
die groeten met schoten

in de aanslag met pennen
en witte kruisen in en aan de Spree
waar het water ooit bloed was
open deuren naar het dodenrijk

eigen geest kon denken wat men wou
tevredenheid stond aan de top
gratis was een sterke band
rond de nu gevallen muur

wegtrekken daar
waar de mammon lokt en roept
artsen niet werken voor een tip
een appel en een ei

ooit gevolgd en vrij
naakt als halsbandparkiet
in het land van zoete honing
hand in hand met oud en nieuw

toch wil men graag terug
hoe het was, en was, het was
daar waar de zon maar half scheen
toch was het zo slecht nog niet

lacht een oude vrouw!
verplaats mij maar naar het schone
akkerland waar koren schoven
en schone luchten wolken strelen

mijn slappe lach verslapt!