Netgedichten

netgedicht (nr. 46.067):

Verdriet van velen

10 jaar was ik en niet bewust
van scheiding tussen blank en zwart
Zeven of acht jaar later, werd
ik langzaam maar zeker met
mijn neus op de feiten gedrukt

toen zwart-op-wit duidelijk werd
dat rassenscheiding zich onge-
breideld en ongehoord had voort
gewoekerd op golven van onrecht

Nooit te begrijpen dat zoveel
mensen; mannen, vrouwen en kinderen
het verdriet van velen delen

... Op de (nacht)radio kwam het nummer 'Biko' van Peter Gabriel voorbij; 'the man is dead, the man is dead'... ...

Schrijver: Annejan Kuperus, 9 december 2012

ajkuperus

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: discriminatie

Strijder

voor

mensenrechten

4.0 met 2 stemmen

638

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Annejan Kuperus
Datum:: 12 februari 2013
Email:: ajkuperushotmail.com; Petra: met jouw mooie reactie onder mijn 'Verdriet van velen' heb jij mijn gedicht op een prima wijze vertaald; elkaar veroordelen, is zo moeilijk niet. Mensen vonnissen op slechts kleur is naast ontiegelijk makkelijk, ook nog eens bijzonder laag. Daarom is mijn ontzag voor een man als Mandela ook zo groot: jaren onterecht opgesloten door een kwaadaardig regime en geen onvertogen woord. Zijn daden hebben alles gezegd en zullen dit hopelijk blijven doen...!

Naam:: Petra Hermans
Datum:: 12 februari 2013
Email:: worldpoet546live.nl; Integer. Tot de diepte.
Elke baby, die geboren wordt, krijgt een unieke
kleur. Maar om het gehele leven, iemand 'daarnaar
te behandelen, of mishandelen', is dat niet
kleurloos?

Geef je reactie op deze inzending: