Netgedichten

netgedicht (nr. 46.075):

Vrije val.

In de nacht tikt de klok
de tijd door.
Dooft de adem als een kaars.

Het zwart hemeldak oneindig
met daarin verzonken sterren
en maan.

Ongrijpbaar en niet te vatten
het ontstaan van dit heelal.
Waar tussen hemel en aard ieder
zich vast houdt tijdens een
vrije val.

... Tijd en ruimte zo ondoorgrondelijk.
En het bewustzijn mede hierdoor van
de betrekkelijkheid van ons leven
tussen hemel en aarde. ...

Schrijver: martin valk, 9 december 2012