Netgedichten

netgedicht (nr. 46.708):

Eeuwenoud?

Kringloop van de vragen,
het gras waarop we lagen
heeft zich allang weer opgericht.

Buigen sterren en de maan
naar dat kleine stukje grond
om de wereld even aan te raken,
het juiste woord te vinden in het
malse gras waaronder je ligt.

Waaruit jij korrels vrolijkheid
blaast uit de toekomst in beide
monden, zoet en bitterheid, parels
op de lippen die we luisterend vonden.

Slaap maar door mijn gerijpte vrucht,
droom je los uit de wortels van het mos,
laat jouw kristallen zaad nippen aan het licht,
kiemend in een eeuwenoud gedicht.