Netgedichten

netgedicht (nr. 47.291):

Echo

Ik was ontroerd
sereen en stil
bij dit leven
nog oh zo pril

Moderne techniek
maakte wat ik wist
via een echo
opeens fysiek

Als in science fiction
zag ik daar
ons kleinkind
met een handgebaar

Een ogenblik?
een kleine lach?
voor mij of ik
een wonder zag.