inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.469):

Schuld

Mijn kleine wereld werd met wit behangen,
het sneeuwde in de Taco Mesdagstraat.
Ik keek vanuit het souterrain, ’t was laat,
naar buiten langs het hekje met de stangen.

De ochtend kwam: met roodgekleurde wangen
stond ik met overjas en muts paraat.
Mijn vader had een slee, na snel beraad,
op eigen wijze in elkaar gehangen

Het leven van de slee heeft kort geduurd
We werden door een stoeprand aangereden
en vader zei: ‘Je hebt niet goed gestuurd’.

Zei hij dat echt? ‘t Is zestig jaar geleden,
Waarschijnlijk was hij niet eens in de buurt.
Toch heeft dat sleetje in mijn ziel gesneden.

Schrijver: Nico Noorman, 22 maart 2013


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 354

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Nico Noorman
Datum:
7 april 2013
Schuld als titel Kees: Soms leg je (onterecht)schuld bij jezelf neer (onbewust misschien).Hier komt het voort uit de moeite die m'n vader genomen had om snel met weinig materiaal en gereedschap een sleetje in elkaar te zetten die ik binnen 5 minuten al kapot had. Zelf als je vier jaar bent kan zo iets blijven hangen blijkbaar.
Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
23 maart 2013
Prachtig dit nostalgisch juweeltje
Naam:
K.Borgdorff
Datum:
22 maart 2013
Koesteren, dit gedicht, Nico.
Dank voor je inzage want het is behoorlijk privé.
Alleen bij de titel heb ik een vraagteken.
Naam:
Frans Vanhove
Datum:
22 maart 2013
Zo kortbij nog na zestig jaar. Prachtig gedicht!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
22 maart 2013
mooi!...hoe het hart herinneringen maakt!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)