Netgedichten

netgedicht (nr. 48.235):

Je zit in mijn hart

Je zit in mijn hart
Het past eigenlijk niet
Stoffige kamers vol
Met tassen verdriet

De gang loopt over
In de glijbaan de tranen
Ik baan me een weg
Naar daar waar je zit

Niet dat ik je vind
Maar de ramen staan open
Het is al zo lang
Dat jij bent gaan lopen
Op paden en wegen
Het wikken en wegen
Doet me beseffen dat tijd slecht vervliegt

Je zit in mijn hart
Blijf rustig zitten
Ik voer je en was je
Met tassen verdriet