grond

de demonen hielden zich schuil
onaangekondigd nestelden ze zich
in de spelonken van mijn geest
zonder gêne legden ze mijn moeizaam verworven
schuilplaatsen één voor één bloot
meedogenloos blokkeerden ze
mijn gedachtenreizen
ontwrichtten de grond van mijn bestaan
voegden angsten toe aan het fragiele palet

in een sporadische adempauze
werd mijn hart met helium gevuld
kon mijn dolende ziel ontsnappen
aan de demonische kwelgeesten
opnieuw vond ik bestaansgrond
kon weer dicht bij de aarde leven
ik hoefde niet langer te weten
wat er achter de horizon is
ik kwam thuis

Individu

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 98