Netgedichten

netgedicht (nr. 49.092):

En de zee maakte muziek.

Ik was op het strand,
ik zag haar lopen,
haar prachtige gang,
niet te geloven.
Ze liep langs de zee,
de hemel brak open.
Ik vroeg: "Ga je mee"?
Ze had me betoverd.

Ze pakte m'n hand.
Ze straalde haar lach.
Goudgeel het zand,
oh mooie dag.
Wat een geluk
vervulde mij.
De dag kon niet stuk.
Wat was ik blij.

We liepen langs de zee.
Ik keek in haar ogen,
omarmde haar,
regenbogen.
De zee ruiste zacht.
Ze zei lieve woordjes.
Ik zoende haar mond.
Ze had me betoverd.

En de avond viel.
Het werd stil om ons heen.
In de verte een schip,
de roep van een meeuw.
We zagen de sterren,
het licht van de maan.
Ik fluisterde haar naam.
Ze maakte me blij.

En de zee maakte muziek,
een harmonie, een symfonie.
En de zee maakte muziek,
voor haar en voor mij.