Netgedichten

netgedicht (nr. 49.388):

KOERT ZWERVER

De wijze denker ziet meer dan dit leven,
wordt door d' onzichtbare wereld geraakt.
Terwijl hij ernstig werkt of zich vermaakt,
is zijn wezen vol sprookjesbeleven.

Vingers, papier en oogleden beven
bij een vurige pen, die dansend waakt.
Het hoofd verzint toverkunst, verlangt en blaakt
om de jeugd wonderverhalen te geven.

De schrijver beeldhouwt zoete verbeelding
van prille lezertjes, schouwt verkenningslust
der twaalfjarigen met spitse ontdekking.

Nieuwe vertellingen zweven zelfbewust
door het rijk van bloeiende menswording,
over wilde zeeën naast vertrouwde kust.