Pijn.

Afgebrand en uitgemergeld staat 'ie voor de klas.
Na veertig dienstjaar en zijn achtste aktetas,
tienduizend leerlingen, drie fusies, vier keer overspannen zijn
zal die nog een keer vlammen. Morgen zal hij overbodig zijn.

Vanochtend voelde hij zich niet op zijn gemak.
De koffie smaakte niet, hij zweette, z'n borstbeen stak.
Een kleinigheid, het deed ook echt niet zoveel pijn,
meer een gevoel. Morgen zal hij overbodig zijn.

Het laatste uur, nog eenmaal Havo vijf.
Dag Jan, dag Ien, vanaf morgen ben ik vrij.
Het ga je goed, jullie waren fijn,
maar die pijn, zal die morgen over zijn?

Dan gaat de bel en voor de laatste maal
pakt ie z'n tas en sloft uit het lokaal.
Nog eenmaal werpt ie een blik in zijn domein.
Maar die pijn, zal die morgen over zijn?

Hij sluit de deur en plots verstart z'n blik.
Zijn adem stokt, hij voelt z'n rikketik.
De klok staat stil, het is nu echt de hoogste tijd.
Ach, die pijn ,die zal morgen over zijn.

Je was een goede leerkracht, nooit te laat, altijd correct.
"Dag vriend" had men aan zijn graf gezegd.
"Tot aan je dood was je bij ons, je zal er niet meer zijn
en dat doet pijn. Dat zal nooit meer over zijn".

Zie ook: http://hh.uitdewaard.nl

Schrijver: HH. Uitdewaard
Inzender: H. Hoogeveen, 20 oktober 2013

hendrikhoogeveenhotmail.com

Dood Pijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 231