Netgedichten

netgedicht (nr. 49.880):

Marylin

nog altijd vult haar schoonheid
het hart dat zo verlangt naar
hoop, naar uitverkoren zijn

nog klinkt in haar omfloerste stem
de zekerheid van het geloof
dat old soldiers
nooit verloren gaan

voor haar publiek
is zij een film die verbloemt
dat zelfs de daden van de macht
leeg zijn als een verlaten nacht

als de toneelgordijnen sluiten
gaan de soldaten weer naar buiten
en trekken hun soldatenjassen aan