inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.078):

Harde bankjes

Harde bankjes geven een glimp van 't ultieme:
daar liefde te voelen, er zijn met je lief,
je vergaat van de dorst en ze biedt je niets aan,
maar gewoon bij elkaar zijn, dat is het sublieme.

Daar zijn de platanen, het plein van Camus
dat klaterend zijn in het ongerief,
dat domweg, eenvoudigweg, laten gaan,
het heden voorbij en bestaan in het nu.

Het nu, het nu, en het eeuwig voorbijgaan.
Planeten en sterren, de nacht en het licht,
ze was er een uur, en ze is er altijd

en de tijd, die tijd slaat altijd maar dicht,
maar harde bankjes zijn goed voor het zicht,
en lichten die uitgaan, gaan ook wel weer aan.

... Uit: De lege boot, gedichten.mijnbestseller.nl/magento/de-lege-boot.html, (let op, alleen deze link gebruiken!) ...


Zie ook: http://maartenvonder.blog...pot.nl/2013_08_01_archive.html

Schrijver: Maarten Vonder, 1 december 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 122

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)