Netgedichten

netgedicht (nr. 50.179):

Grip

Die niets verbergende lach
Gewoon omdat je niet nadenkt
Niets krenkt
Niets kraakt
Maar gewoon lacht

Die grip op zaken
Met je zachte handjes
Die passen in mijn grote
Alles al aangeraakte harde handen

Je laat me zien
Dat kijken genoeg is
Waarom die blik op de horizon
Gewoon hier en nu

We stapelen wat blokken
En de brokken in mijn keel
Spatten uiteen in een duizendste deel
Van de liefde die ik voel
Als ik door je net gewassen haar ga
Met mijn handen

Gewoon weer 10 vingers en geen vuisten
Gewoon weer genieten.