Netgedichten

netgedicht (nr. 50.379):

autorit

Terwijl we praten smelt ik,
mijn lichaam glijdt tussen de stoelen
in een vrolijke kleurenplas,
die langzaam intrekt in het vloermatje.

En ik verlies mijzelf in druppels
die een weg vinden langs de dorpel
en een, 80 kilometer per uur,
spetterpatroon maken op de snelweg.

Forensisch experts gaan zich buigen
over de vormen en kleuren,
ze reconstrueren met stijgende verbazing
een paarse winterjas en bruine ogen,
een spijkerbroek en een gebroken hart.
Maar jij praat en praat en praat en
kijkt naar mijn handen die het stuur vasthouden,
je ziet niet dat ik allang verloren ben.