Netgedichten

netgedicht (nr. 51.361):

Op de koffie

Op een lege
van passie afgeruimde tafel
koestert het leven
een laatste glimpje zon.

Oude handen betasten
de randen van een rafelig kleed
doorweven met verleden.

Het kopje
leeggeschonken liefde
ademt nog de geurige lucht
van vroegere gesprekken.

De tijd
opzij geschoven in kleurrijke
verfrommelde tijdschriften
herhalen het herlezen.

Eens was de jeugd
eens was je jong
wat bleef was ouderdom.

Schrijver: Chatfant, 18 maart 2014

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: ouders

Koffie

4.5 met 4 stemmen

700

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

K.Borgdorff, 11 jaar geleden

Een stemmig gedicht!
Toch heb ik nog twee vraagtekens:
'van passie afgeruimde tafel' en
'herhalen het herlezen'.
Laat die alinea's nog eens door je vingers gaan!

Jules Grandgagnage, 11 jaar geleden

Een gedicht dat wat te zeggen heeft. Uitstekend, en met mooie beelden.

Pama, 11 jaar geleden

De geschiedenis laat zich herlezen. Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending: