inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.529):

Als Dorian Gray

Jij nam nooit afscheid van het verleden
je hebt je omringd met alles van toen
in de hoop dat je het eens over mag doen

je werd in je hoofd nooit ouder dan achttien
dat was wel het maximum
je keerde je spiegel
en sindsdien heb je je gezicht nooit meer gezien

je bent als Dorian Gray
alleen schilder jij je zelfportret
en zelfs de fijne lijntjes gaan niet mee

maar eens dan komt voor jou de dag
dat je de spiegel keert in een overmoedig moment
vaag herken je dan die man
die je echt geworden bent

al heb je het een leven lang miskend.


Zie ook: http://www.literairdichter.nl

Schrijver: Alexander Peters, 3 april 2014


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 344

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Marije Hendrikx, 11 jaar geleden
mooi bespiegelend gedicht.
Peter, 11 jaar geleden
Mooi die keerzijde.
Hilly Nicolay, 11 jaar geleden
Overdenkend, mooi gedicht.
J.de Groot, 11 jaar geleden
Spiegels zijn onbetrouwbaar.
Reflectie zit in jezelf...goed begrepen deze.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)