Netgedichten

netgedicht (nr. 52.700):

Emotieloos

Bijna wezenloos omdat hij verkoos,
te sterven, kijkt zij voor zich uit,
niet te bevatten, dat hij,
die nooit sprak over de dood,
nu stil met gevouwen handen daar,
in die houten kist ligt.

Bijna harteloos, omdat hij vergat,
dat er meer mensen mee geraakt werden,
dan hij ooit kon overzien.
Bijna redeloos,
omdat er geen echte reden was,
maar toch, ligt hij daar,
zonder ooit nog antwoord te kunnen geven
op de voor haar zo belangrijke vraag,
waarom?

Zal ze het ooit begrijpen,
zal ze ooit beseffen,
dat hij niet meer verder kon?