Lijfelijk bestaan.
In de klimmende jaren
moest veel worden
weggegooid,
het idee dat
verwachting en geluk
mild en duurzaam zijn,
een subtropisch klimaat, een
omhelzing als een warme deken,
in plaats van verzilting van
wrange aanslagen die naar
gelang het duurt, steeds
vaker levenslange vragen bij zich
dragen en littekens
achterlaat in het
verstand met z‘n wonderlijke
inblazingen, wat het er op
neerkomt, dat alles slechts een
uitstel van executie is,
het raakt
iedereen en maakt alles relatief
en gelijk, toch broedt in de ziel een
rusteloos heimwee
naar de stilte van een vroeg
begin in tijd,
resten van een ander
leven wat de weerstand naar het
einde voedt, die bijzonderheid
te herontdekken op de gemiste treden
van de werkelijkheid,
om niet bang te zijn te sterven, maar voor
de onvolkomenheid van het lijfelijk bestaan.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 6 september 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie